De meeste handleidingen zijn een noodzakelijk kwaad. Ze worden geschreven als technisch naslagwerk, niet als onderdeel van de merkervaring. Dat is een gemiste kans. Een handleiding verkoopt misschien geen extra product op dag één, maar bepaalt wél of iemand tevreden blijft met zijn aankoop. Of juist teleurgesteld achterblijft.

In een tijd waarin alles maakbaar lijkt, van woorden tot beelden, is echtheid het moeilijkst te vangen. Zeker als er geen script is.

In een tijd waarin alles maakbaar lijkt, van woorden tot beelden, is echtheid het moeilijkst te vangen. Zeker als er geen script is. Geen acteurs, geen herhalingen, geen tweede kans. Alleen het moment zelf en de kunst om het precies op het juiste ogenblik te zien, te voelen en vast te leggen.

Iedere organisatie wil transparant zijn. Toch stranden veel pogingen om complexe informatie inzichtelijk te maken in hetzelfde probleem: het blijft te ingewikkeld. Beleidsplannen, cijfers, begrotingen, rapporten: allemaal bedoeld om te informeren, maar zelden echt te begrijpen. Het resultaat: mensen haken af, terwijl de boodschap juist belangrijk is.

Bij een groot event ziet het publiek vooral het eindresultaat: vlaggen, displays, visuals, give-aways, alles lijkt vanzelf op zijn plek te staan. In werkelijkheid is het een logistieke en creatieve operatie van formaat. Deadlines zijn hard, locaties vaak tijdelijk en de hoeveelheid betrokken partijen maakt het overzicht fragiel. Eén schakel die niet meewerkt, en het geheel wankelt.

Mensen denken vaak: een tijdelijke sticker, een doek of een sjabloon – dat regelen we even. In de praktijk gaat het daar al snel mis. Tijdelijke signing in de openbare ruimte zit precies op de grens tussen communicatie en uitvoering: het moet zichtbaar zijn, begrijpelijk, veilig en bovendien op het juiste moment aanwezig zijn (en weer weg wanneer het niet meer nodig is). Dat klinkt simpel. Het ís niet simpel.